In het voorjaar wordt voor de eerste keer de Wadden Workshop Schildkliercarcinoom georganiseerd. De initiatiefnemers, oncologisch-chirurgen Lutske Lodewijk (Flevoziekenhuis) en Emily Postma (St. Antonius ziekenhuis) kijken er nu al naar uit. “We waren beiden heel enthousiast over de workshop mammacarcinoom die we gevolgd hebben. Dit willen we ook voor schildkliercarcinoom! Schildklierbehandeling is én een niche én heel multidisciplinair. Het is lastig om volledig up-to-date te zijn en daar hopen we met deze workshop verandering in te brengen!”

Update richtlijn 

Volgens Lutske en Emily is er meer dan genoeg te bespreken. Eenvan de onderwerpen is de update van de richtlijn en met name de-escalatie van de behandeling van laag-risicopatiënten. Lutske: “Er zijn veel ontwikkelingen geweest de afgelopen jaren, terwijl de richtlijn dateert uit 2012. Collega’s die in de richtlijncommissie zitten, zullen ons bijpraten over de update die eraan komt. Recente literatuur laat een toename in de incidentie van schildklierkanker zien, maar toont daarentegen een stabiele tot zelfs dalende trend in de sterfte. De kwaliteit van leven na een thyreoïdectomie is bewezen lager dan voor andere kankersoorten. We durven vaker te kiezen voor gedeeltelijke verwijdering en vervolgens met radioactief jodium te behandelen in plaats van een thyreoïdectomie uit te voeren. Een hemithyreoïdectomie is veel patiëntvriendelijker, maar vraagt in de follow-up wel meer van de
behandelaar.”

Folluw-up na hemithyreoïdectomie
Na verwijdering van de hele schildklier is het thyroglobuline (TG) gehalteeen duidelijke marker voor het optreden van een recidief, legt Lutske uit. Dit is niet langer het geval na verwijdering van een halve schildklier aangezien er dan altijd TG aanwezig is, wat consequenties heeft voor de follow-up. Want, hoe kun je de patiënt vervolgen om tijdig een recidief op te sporen? Emily: “Een heel belangrijk onderwerp om samen te bespreken. Sommige regio’s zijn heel strikt in het verwijderen van de hele schildklier, andere niet. Ontzettend goed om met elkaar te bespreken wat bij welke patiënt zinvol is en hoe de follow-up eruitziet.”

Nieuwe ontwikkelingen 

Treedt er een recidief op, welke behandelopties zijn er dan? Oncologen en nucleair-geneeskundigen zullen hier dieper op ingaan aan de hand van zelf ingebrachte casuïstiek. Ook moleculaire diagnostiek is een thema dat aan bod komt; moleculaire diagnostiek kan een belangrijke rol spelen in het diagnostisch traject. Daarnaast zijn zeldzame varianten onderwerp van gesprek. Lutske: “Daar zitten niet de grote ontwikkelingen in, maar ze zijn zeker van belang om met elkaar te bespreken om mogelijk initiatieven te nemen voor betere behandelingen. Daarnaast hopen we door het opzetten van een landelijke database tot nieuwe inzichten te komen.”

Laagdrempelige uitwisseling van kennis en ervaring
De incidentie van schildkliercarcinoom is ongeveer 400 patiënten per jaar. Schildklieroperaties worden in meer dan 60 ziekenhuizen uitgevoerd. Er zijn veel specialisten betrokken bij het zorgtraject: behandeling van schildkliercarcinoom is altijd een gezamenlijk traject van endocrinologen, chirurgen, nucleair geneeskundigen, pathologen en radiologen. Emily: “Elk ziekenhuis komt ermee in aanraking, maar het is de kunst om up-to-date te blijven. Daarom is het ontzettend goed om met elkaar in gesprek te zijn en te blijven. Persoonlijk vind ik het heel prettig om in een kleine setting met elkaar de diepte in te gaan, zoals we doen tijdens de WaddenWorkshopOncologie. De uitwisseling van kennis en ervaring is niet alleen ontzettend leuk door de laagdrempelige setting en de mooie locatie, maar vooral heel nuttig. En blijkbaar is er echt behoefte aan deze workshop, want deze zat binnen een korte tijd vol.”